De Biezem

De Biezem. Bij het vallen van de naam waan ik mij weer een jaartje of tien. Met je vriendjes direct vanuit school door naar het zwembad. De Hofstee rugzak is gevuld met niet meer dan een zwembroek en een handdoek. Naarmate je dichterbij kwam ging je harder fietsen. Je grapte onderling nog

even dat je Mark of Rens met een flinke duw in het koudwaterbadje zou werken. Door Floris Visman

Het nieuws dat De Biezem zou verdwijnen kwam vanzelfsprekend als een mokerslag aan. Niet omdat ik nou een frequente bezoeker ben. Sterker nog, ik hou helemaal niet meer zo van zwemmen. Maar ik wens toch wel elke gemeente een zwembad toe. En de jeugdherinneringen  voeren natuurlijk ook de boventoon.

In de zomer zocht je een goed plekje op het gras. Voordat je het water in mocht moest je nog onder een slecht werkende douche door. In de bak waar het water neerkwam verzamelde zich in de loop van de dag een klein moeras van zweetvoeten, gras en mayonaise. Door al het zwemmen en ravotten kreeg je vanzelfsprekend honger. Je zocht een kruk uit bij de bar naast het pierenbadje en bestelde een patatje oorlog, vaak gevolgd door een zakje snoep. Met een halve dropveter in je mondhoek hangend sprong je er dan al weer in. Het water bleef trekken.

Ergens in september in 2010 kwam het slechte nieuws. Net na de zomervakantie en dus met de drukste periode achter de rug vond de gemeente het een goed moment om duidelijk te maken dat het zwembad niet op 1 september 2013 haar deuren zou sluiten maar op 1 september 2011. De Larense burgers wonden zich daar echter zo over op dat het besluit werd teruggedraaid en het toch weer 2013 werd.

Burgemeester Elbert Roest zei hierover: “De afgelopen weken is opnieuw duidelijk geworden dat het zwembad ‘leeft’! Niet alleen in Laren, maar ook in Eemnes en Blaricum. College en gemeenteraad vinden het hartverwarmend om te zien dat niet alleen particulieren, maar ook schoolkinderen bereid zijn in actie te komen voor het behoud van ‘hun’ zwembad. Zij hebben samen in de 3 BEL-gemeenten enkele duizenden handtekeningen opgehaald: op straat, op de markt of door huis-aan-huis inwoners te benaderen. Wij hebben daar veel respect voor. De smeekbede van de bevolking zorgde er voor dat de gemeente overstag ging. Toch bleek deze reddingsboei niet sterk genoeg.

2012. Donderdag 1 maart las ik op de website van de Gooi- en Eemlander een klein bericht over De Biezem. De Larense oppositie wil onderzoeken of het behouden van het zwembad mogelijk is. De VVD ontstak echt in woede bij het horen van dit bericht. Ja, ook ik was er ingetrapt. Hier, in het mooie Laren konden dingen nog anders, dacht ik. De verloedering en het verdwijnen van het mededogen in de politiek had zijn greep op het land maar niet op Laren. Maar het blijkt dus dat het gebaar van onder andere de gemeenteraad, vol met VVD’ers, niets meer was dan een warmhoudertje. Pathetisch gelul om de burger in slaap te sussen.

Laat de oppositie maar volhouden, ze opposeren niet alleen tegen het verdwijnen van het zwembad maar ook tegen de winst van de gewetenloosheid. VVD: Malus bonum ubi se simulat, tum est pessimus. Nooit is een slechter mens slechter dan wanneer hij zich een goed mens voordoet.