Het huwelijk kan een de band tussen twee mensen versterken. Samen fluitend het leven door, zoiets. Behalve in Italië, het land van de bijna ziekelijke moeder-zoon verhouding. Echtscheidingsadvocaten trekken iedere avond een fles veel te dure chianti open om te proosten op die band.
Mammoni’s worden ze genoemd. Italiaanse mannen die een veel te hechte band met hun moeder hebben en houden nadat ze met hun vrouw zijn getrouwd. In maar liefst dertig procent van de huwelijken leidt dit tot een scheiding. Vrouwen zijn het na een paar jaar of soms zelfs na een paar maanden al zat dat hun schoonmoeders zich overal mee bemoeien. Een vrouw scheidde zelfs van haar man nadat hij zijn moeder mee op huwelijksreis nam.
In Nederland bestaat dit probleem niet. Dat komt niet door de mannen. Die kopen nog steeds dezelfde deodorant die ze van hun moede ronder de kerstboom geschoven kregen en eten nog steeds ham van de plaatselijke slager omdat die volgens moeders minder vet is dan die van de supermarkt. Nee, het zijn de moeders die er hier voor zorgen dat er geen incestueuze bende ontstaat. Ze zijn hun zoons zat na jaren van puberen en schoppen ze uit huis op hun achttiende verjaardag om aan hun eigen huwelijk te werken in een caravan ergens in de Algarve.
Tot voor kort was dit probleem nog niet echt bekend buiten Italië, al doen Italianen wel hun best om iedere buitenlander ooit op de hoogte te brengen van de orgastische kwaliteit van Gnocchi Alle Vongole met extra saus. Niets minder dan de Italiaanse Hoge Raad heeft daar verandering in gebracht. Sinds kort mogen de vrouwen hun huwelijk laten ontbinden als de band tussen moeder en zoon hun relatie verstoord. Ja, je leest het goed: dit is nu wettelijk vastgelegd.
Italië is ook het enige land dat hier een woord voor heeft uitgevonden en natuurlijk lijkt het op een gerecht. Het is nu wachten op de eerste pizzeria die de Mammoni alla Pathologische Moederafhankelijkheid I Tonno verkoopt. Dertig procent korting op een tweede aankoop. Er moet gegeten worden van andermans ongeluk, wat heb je er anders aan?
Toch heb ik niet het gevoel dat die mannen met hun ziel onder hun arm lopen. Dat kan ook niet als je iedere avond door je moeder in slaap wordt gezongen en ’s ochtends een pannetje uiensoep mee naar werk krijgt. Ook al ben je achtendertig. De wereld draait door en uiteindelijk wordt bijna iedereen er beter van. Misschien is de nieuwe wet wel de oplossing voor de economische crisis in Italië. Vraag het maar aan de echtscheidingsadvocaten.
Geschreven voor Da Portare Via
Floris Visman 