Mocht je oud en nieuw in Italië vieren, wees dan niet verbaasd als je iemand in een rode onderbroek een kamerplant het raam uit ziet donderen. Dat is namelijk traditie en daar fuck je niet mee in De Laars. Klaar.
Het hele jaar wordt er toegeleefd naar nieuwjaar, Capodanno in de volksmond. Waar Italianen het leven nog al eens niet al te serieus nemen, is Capodanno van totaal andere orde. Voor buitenstaanders ziet het er losjes en soms zelfs geinig uit als op straat twee wildvreemden drie kwartier lang oude verzen tegen elkaar staan te prevelen. Half zingend met een fles spumante aan de broekriem. Een simpel Buon anno, wordt niet op prijs gesteld.
Ga voorbereid op vakantie rond de jaarwisseling. Je moet er bijvoorbeeld niet van opkijken als er in dat lieve, kleine, romantische, schattige, o zo authentieke restaurantje ineens een hevig zwetende ober je een plateau vol gevulde varkenspoten onder je neus drukt en met de armen over elkaar er op toekijkt dat je ze allemaal naar binnen werkt. Kokhalzend pers je er nog een laf glimlachje uit. De laatste die vriendelijk bedankte, werd de volgende dag wakker met een paardenhoofd op z’n kussen.
Eten is daar normaal al belangrijk, maar met een simpele pizza Sofia kom je daar niet gauw weg op oudjaarsavond. Mocht je niet van gevulde varkenspoot houden, is er altijd nog de traditionele zeepaling met linzen. Zonder een spier te verrekken nemen ze de glibberige bonen brei tot zich. Ieder jaar denken ze weer dat het ze rijkdom brengt, terwijl Italië dieper en dieper in een economisch moeras zakt. En ieder jaar is er weer een loodgieter of barista die de loterij wint dus dan zal het wel kloppen.
’s Avonds na een paar flessen goedkope wijn, begeven veel Italianen zich naar hun slaapkamerraam. Voor een onwetende toerist kan dit een apart signaal zijn. Een hele straat gaat naar boven, doet z’n kleren uit tot ze in hun ondergoed staan en pakken dan een voorwerp naar keuze. Dit kan een koffiemok zijn of een afstandsbediening. Bij gezinnen waar het privé wat minder gaat, kan het zomaar gebeuren dat er zomaar iemand uit het raam geworpen wordt. Dit moet geluk brengen. En als die lastige vrouw van je er niet meer is omdat ze de straatstenen onder het slaapkamerraam heeft gekust, kun je dat moeilijk ontkennen.
Mocht je hierna nog steeds niet vol verbijstering naar het vliegveld zijn gereden en met een veel te dure last minute zijn gevlucht dan kun je genieten van het Urbi et Orbi. Ook de kerk doet rare dingen, maar daar weten we het tenminste van.
Gelukkig nieuw jaar.
Geschreven voor Da Portare Via
Floris Visman 